وقتی میشکند قلبم...زیر چشمی نگاهم کن...
نمیخواهم ببینی مردت میگرید...اشک میریزد...
گاه مثل یک کوه استوارم...و گاه مثل پر کاهی سرگردان...
به من تکیه کن...غمهایت را به من بسپار...هنوز دفتر شعرم سطرهای خالی بسیار دارد...
وقتی دلم از بهت نگاه ماه میلرزد...تو کمی مهربان باش با آسمان...
سرم را میگذارم بر سینه ستاره ای ...که دیشب تا به سپیده تنهایم نگذاشت...